دانشگاه پیزا

دانشگاه پیزا از دیگر دانشگاه‌های ایتالیا است که در شهر پیزا واقع شده است. این دانشگاه ۲۰ گروه آموزشی، ۵۸ رشته برای تحصیل در مقطع کارشناسی و ۴۹ رشته برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد را دارا است. دانشگاه پیزا حدود ۵۷ هزار نفر دانشجو دارد. افتخار بزرگ دانشگاه پیزا این است که مشاهیری چون گالیله از آن فارغ‌التحصیل شده‌اند. این دانشگاه در رشته تاریخ کلاسیک و باستان در دنیا جایگاه ۱۲ و در علوم کامپیوتر رتبه ۱۰۰ تا ۱۵۰ را به خود اختصاص داده است.

• سال تاسیس: ۱۳۴۳
• رتبه در جهان: ۴۲۲
• وب‌سایت دانشگاه: www.unipi.it

دانشگاه پیزا یک موسسه دولتی است که دارای بیست دپارتمان و مرکز تحقیقاتی سطح بالا در بخش‌های کشاورزی، اخترفیزیک، علوم کامپیوتر، مهندسی، پزشکی و دامپزشکی است. علاوه بر این، این دانشگاه ایتالیایی بسیاری از مؤسسات فرهنگی ملی و بین‌المللی در کشور ایتالیا و صنایع مختلف، به ویژه صنایعی که در زمینه فناوری اطلاعات فعالیت دارند، همکاری می‌کند. این دانشگاه از جمله دانشگاه های معتبر برای تحصیل در ایتالیا را داراست که در این نوشته آن را به شما معرفی می‌کنیم.

تاریخچه دانشگاه پیزا

دانشگاه پیزا در سال ۱۳۴۳ میلادی، رسماً فعالیت خود را آغاز کرد. گرچه شماری از محققان ادعا می‌كنند كه منشأ تاسیس این مرکز آموزشی به قرن یازدهم میلادی باز می‌گردد. اولین مدارک صادر شده توسط این دانشگاه نیز به سال ۱۳۳۸ یعنی زمانی که حقوقدان مشهور رانيری آرسندی از بولونیا به پیزا منتقل شد، بر می‌گردد. وی به همراه بارتولو دا ساسوفراتو، مدرس حقوق مدنی، توسط شهرداری به تدریس دروس عمومی در این دانشگاه پرداخت. الهیات، حقوق مدنی، حقوق کلیسا و پزشکی جزء اولین مباحث تدریس شده این دانشگاه بودند.

دانشگاه پیزا در قرن پانزدهم دچار بحران شدید شد. فتح فلورنتین، شرایط اقتصادی و اجتماعی آن زمان را دگرگون کرد. بنابراین در مورد عملکرد دانشگاه در قرن پانزدهم مستندات معتبری وجود ندارد.

در سال ۱۴۷۳، این دانشگاه به لطف لورنتسو د مدیچی توسعه منظم خود را از سر گرفت؛ و در سال ۱۴۸۶ ساختمانی را برای برگزاری دروس تاسیس کرد. این بنا که بعدها با نام Palazzo della Sapienza (ساختمان دانش) شناخته شد؛ در قرن چهاردهم پیازا دل گرانو نام گرفت. تصویر حک شده در سردر این بنا هنوز هم سمبل این دانشگاه محسوب می‌شود.

پس از شورش ایتالیایی‌ها علیه فلورانس در سال ۱۴۹۴ و جنگ پس از آن، دانشگاه پیزا دچار یک دوره نزول شد. بازگشایی تشریفاتی دانشگاه، در تاریخ ۱ نوامبر سال ۱۵۴۳، تحت حاکمیت کوزیمو د مدیچی اول اتفاق افتاد. اساسنامه تدوین شده در سال ۱۵۴۵ میلادی، کیفیت دانشگاه را بهبود بخشید. در آن زمان لوکا چینی ریاست دانشکده گیاه‌شناسی این دانشگاه را بر عهده داشت. وی بنیانگذار نخستین باغ گیاه‌شناسی جهان بود.

گالیله، که در همین شهر متولد شده و تحصیل کرده، در سال ۱۵۸۹ استاد ریاضیات دانشگاه پیزا شد. نقش دانشگاه به عنوان یک نهاد دولتی در دوره توسکانی، حتی پر رنگ‌تر شد. بر همین اساس یک سیاست حمایت‌گرایانه تضمین می‌کرد که هر ساله تعداد ثابتی از دانشمندان و اساتید در این دانشگاه تدریس کنند.

توسعه این دانشگاه در سلسله لورناس نیز ادامه یافت. ساخت رصدخانه نجوم و همچنین غنی‌سازی کتابخانه دانشگاه با کتاب‌های مطرح آن زمان، توسعه باغ گیاه‌شناسی و موزه علوم طبیعی و اضافه کردن رشته‌های جدید مانند فیزیک تجربی و شیمی از مهم‌ترین تغییرات دانشگاه در این دوره بودند.

گائتانو جورجینی رئیس دانشگاه در سال ۱۸۳۹ الی ۱۸۴۰ میلادی، با افزایش تعداد دانشکده‌ها، مهم‌ترین اصلاحات را در دانشگاه پیزا انجام داد؛ و برای اولین بار در جهان رشته کشاورزی و پرورش گوسفند را راه‌اندازی کرد.

با تولد پادشاهی ایتالیا، دانشگاه پیزا به یکی از معتبرترین موسسات فرهنگی ایالتی تبدیل شد. بین نیمه دوم قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم، اساتید معتبر زیادی در پیزا تدریس می‌کردند. در سال‌های حاکمیت فاشیسم، پیزا یک مرکز فعال برای انجام بحث‌های سیاسی و مقر سازمان‌های ضد فاشیستی بود.

پس از جنگ جهانی دوم، دانشگاه پیزا در بسیاری از زمینه‌ها به آوانگارد بودن روی آورد. در دهه ۱۹۰۰، این دانشگاه به رشد خود ادامه داد و دانشکده‌های مهندسی و داروسازی، قبل از جنگ‌های جهانی تأسیس شدند. پس از جنگ جهانی دوم نیز دانشکده‌های اقتصاد، زبان‌های خارجی و ادبیات و علوم سیاسی شروع به کار کردند.